Słodko. Limonkowe gruszki i racuszki

Oto dwie propozycje deserów, które nie wymagają tej niezwykłej umiejętności pieczenia. Pierwsza z nich to luźna wariacja na temat tzw. "gruszek pięknej Heleny" (nie będę przywłaszczać sobie tej pretensjonalnej nazwy). Okazuje się, że dość intensywny smak limonki dobrze łączy się z cynamonem i pasuje do gruszek. Racuszki natomiast byłyby całkiem zwyczajne gdyby nie moje wspaniałe odkrycie - esencja prawdziwej wanilii w płynie (gdzieś na dole postu znajdziecie zdjęcie opakowania).

Składniki:

dość twarde gruszki

sok z jednej limonki

łyżeczka cynamonu

4 łyżki cukru trzcinowego

gorzka czekolada (5 kostek na 1 gruszkę)

trochę mleka lub śmietany sojowej lub soku pomarańczowego

Przygotowanie:

Do gotującej się wody dodaję sok z limonki, cynamon i cukier. Do syropu wkładam obrane gruszki (można od spodu wydrążyć gniazdo nasienne). Gotuję do miękkości, około 10-15 minut. Przygotowuję sos czekoladowy: w kąpieli wodnej rozpuszczam czekoladę i dodaję mleko lub sok pomarańczowy. Podaję natychmiast. 

Składniki:

szklanka mąki

3/4 szklanki mleka sojowego

łyżka oleju 

szczypta soli

4 łyżki cukru trzcinowego

pół łyżeczki sody oczyszczonej

opakowanie waniliowego ekstraktu dr Oetkera

1 jabłko obrane, pokrojone w plastry, z wyciętym gniazdem nasiennym

Przygotowanie:

Wszystkie składniki ciasta dokładnie mieszam ze sobą. Ciasto powinno być dość gęste, gęstsze od ciasta naleśnikowego. Obtaczam plastry jabłek w cieście i smażę z obu stron na rozgrzanym oleju.

Udon z tofu i grzybami shiitake

Tytuł chyba mówi wszystko, przepis jest wyjątkowo prosty i wymaga niewielu składników. Danie, powiedzmy, mocno inspirowane kuchnią japońską. Świeże grzyby shiitake znalazłam w Tesco, kosztowały niewiele w porównaniu z suszonymi, które wymagają dużo większej pracy, trzeba je bowiem namoczyć i gotować. Udon to pszenny makaron dodawany często do japońskich zup, występuje w różnych grubościach. Ja najbardziej lubię gruby, o okrągłym przekroju.

Składniki:

pół opakowania makaronu udon

6 kapeluszy grzybów shiitake, świeżych lub suszonych (wcześniej przygotowanych)

kostka tofu naturalnego

pół szklanki sosu sojowego

3 łyżki cukru

świeża dymka do posypania

Przygotowanie:

Gotuję makaron według instrukcji na opakowaniu. Na rozgrzaną teflonową patelnię wysypuję cukier, gdy zacznie się rozpuszczać zdejmuję z ognia i dolewam sos sojowy intensywnie mieszając. Doprowadzam sos do wrzenia i dodaję pokrojone kapelusze shiitake oraz tofu. Podsmażam chwilę, po czym dodaję ugotowany makaron, mieszam. Podaję posypane siekaną dymką. 

Rabarbar razy dwa

Nie będzie ciasta, będzie kompot i taki o, rabarbar do jedzenia łyżką prosto z miski. Jem mało owoców, nie radzę sobie z nimi zbyt dobrze w kuchni, ale rabarbar to co innego. Kiczowato różowy, kwaśny - wspaniały. Nie trzeba się z nim zbyt dużo męczyć, naprawdę nie musisz piec od razu wyśmienitego ciasta drożdżowego, żeby czerpać rozkosze płynące z obcowania z tym owocem(?).

Kompot to dla mnie bardzo uroczy napój kojarzący się z zamierzchłym dzieciństwem i słoikami czekającymi na otwarcie w babcinej spiżarni. Tutaj efekt sentymentalny jest wzmocniony przez rozkosznie różowy kolor. Żeby przyrządzić ten relikt słodkich czasów młodości obieram i kroję łodygi rabarbaru na niewielkie kawałki (5-7 łodyg na 2 litry wody), zasypuję połową szklanki cukru i dodaję skórkę i sok z jednej cytryny (z tym sokiem ostrożnie, możne go nie dawać w ogóle, jeśli wolisz bardziej słodki i delikatny smak). Gotuję przez 20 minut. Schładzam. Jeśli chcesz podawać kompot wraz z rabarbarem uważaj, by się nie rozpadł i wyjmij skórkę cytryny. Jeśli wolisz klarowny polecam przecedzenie kompotu (rozgotowane łodygi można przetrzeć lub zmiksować na mus). 

To jest rabarbar Nigelli Lawson, najprostszy jaki można sobie wyobrazić. Po prostu wrzucam przekrojone na pół łodygi do naczynia żaroodpornego, posypuję cukrem, dodaję trochę prawdziwej wanilii i piekę przez 15-20 minut w piekarniku. Beż żadnej wody, on sam puści sok, który utworzy z cukrem przyjemny syrop. Można z nim zrobić wszystko, użyć jako dodatku do racuszków, naleśników, ale równie wspaniale będzie po prostu zjeść go w wersji solo.

Powracam: wegański grill

Trochę zamilkłam, bo matura, ale już jestem, mam trzy tony wolnego czasu i będę pisać, bo zdjęć i pomysłów mam pod dostatkiem. Dziś parę propozycji (bo może ciężko je nazwać przepisami) na atrakcyjnego wegańskiego grilla. Sezon w pełni, więc jeśli masz ogród/polanę to zapraszając znajomych nie zamęczaj się w kuchni tylko pozwól gościom obsłużyć się samemu. Moi mięsożercy chcieli, co prawda, przeforsować kiełbasę, ale mimo, że nie udało im się, nie byli zawiedzeni.

Menu:

• warzywne szaszłyki z tofu
• kotlety sojowe w ostrej marynacie
• rozmarynowe ziemniaki
• tabbouleh

SZASZŁYKI

Pokrojone w kawałki paprykę, cukinię, bakłażan, wędzone tofu, pieczarki nadziewam naprzemiennie na patyczki do szaszłyków. Polewam oliwą z oliwek i posypuję mieszanką przypraw do grilla i solą.

KOTLETY SOJOWE

Kotlety sojowe gotuję w osolonej wodzie przez 5 minut. Przygotowuję marynatę: mieszam opakowanie mieszanki przypraw do kebabu lub innej ostrej, słodką paprykę w proszku, oliwę lub olej, sos sojowy, dwa rozgniecione ząbki czosnku, cukier trzcinowy (dostosuj ilość marynaty do ilości kotletów). Odsączam kotlety z wody i układam warstwami w dużym naczyniu polewając marynatą. 

ZIEMNIAKI

Ziemniaki gotuję w całości, w mundurkach (surowe ziemniaki nie upieką się na grillu). Po ugotowaniu kroję na ćwiartki, posypuję solą i świeżym rozmarynem, polewam oliwą. 

TABBOULEH

Składniki:

200 g. kuskusu (suchego)

5 pomidorów

2 zielone ogórki

sok z jednej cytryny

pęczek posiekanej pietruszki

2 łyżki siekanej kolendry

2 zgniecione ząbki czosnku

łyżka suszonej mięty

oliwa z oliwek

sól, pieprz

Przygotowanie:

Kuskus zalewam podwójną objętością wrzątku i odstawiam na 10 minut. Pomidory i ogórki kroję w drobną kostkę. W dużej misce mieszam wszystkie składniki, podaję mocno schłodzone.

Święta część 1: pierogi z czarną soczewicą i suszonymi pomidorami, pasztet z czerwonej soczewicy

Choć oba dania składają się głównie z soczewicy to smaki i tekstury zupełnie się różnią ponieważ soczewica jest chyba najbardziej uniwersalnym i gotowym na eksperymenty warzywem strączkowym. Czarna soczewica beluga jest dostępna w dużych marketach i sklepach ze zdrową żywnością, jej wygląd jest dość oryginalny ale smak wspaniały. Polecam na co dzień i od parady. 

Składniki:

Farsz:

300 g soczewicy beluga

2 posiekane podsmażone cebule

garść świeżego posiekanego rozmarynu
10 suszonych pomidorów drobno pokrojonych
pół szklanki śmietany sojowej
3 liście laurowe
sól, pieprz
oliwa z oliwek do smażenia cebuli i trochę do samego farszu


Ciasto:

2 szklanki mąki
szczypta soli
szczypta cukru
łyżeczka oliwy
3/4 szklanki wrzątku

Przygotowanie:

Soczewicę gotuję przez około 20 minut w posolonej wodzie z liściem laurowym. Odcedzoną soczewicę mieszam z resztą składników.


Przygotowuję ciasto. W dużej misce mieszam suche składniki z oliwą. Powoli dolewam wrzątek wyrabiając ciasto (uwaga na ręce, jest dość cieplutko).

Ciasto cienko rozwałkowuję i wycinam kółka o średnicy min. 8 cm. Gotowe pierogi gotuję w posolonej wodzie aż wypłyną na powierzchnię lub mrożę.

• Składniki: 

  
  

  2 szklanki czerwonej soczewicy
  1 szklanka płatków owsianych
  pół szklanki ziaren słonecznika zalanych wrzątiem
  2 spore marchewki
  2 cebule
  kawałek selera lub kilka łodyg selera naciowego
  pół szklanki oleju
  natka pietruszki
  słodka papryka w proszku
  2 łyżeczki kurkumy
  3 ząbki czosnku
  sól, pieprz
  3 liście laurowe
  
  
  

  Przygotowanie:
  Rozgotowuję soczewicę z solą i liściem laurowym, powinno to trwać około 15 minut. Startą marchew, seler, czosnek i cebulę smażę na oleju do miękkości. W dużej misce mieszam ugotowaną soczewicę, usmażone warzywa, płatki owsiane, przyprawy, natkę pietruszki i słonecznik. Przekładam do keksówki wyłożonej papierem do pieczenia. Piekę przez 45 minut w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Kroję dopiero po całkowitym wystudzeniu.
  
  
  
  
  

Spaghetti bolognese

Obowiązki zmusiły mnie do tej przykrej nieobecności, ale obiecuję nadrobić zaległości. Dzisiaj idealna pobróbka sosu bolońskiego, niebawem potrawy "świąteczne". Nie będą może tradycyjne, ale na pewno lepsze niż jajo i kiełbasa.

Składniki:

100g granulatu sojowego

1 kostka rosołowa

2 cebule

4 ząbki czosnku

1 marchewka

2 puszki krojonych pomidorów

łyżka koncentratu pomidorowego

2 łyżki świeżego siekanego tymianku

łyżka oregano

oliwa z oliwek

sól, pieprz

Przygotowanie:

Sojowe wiórki gotuję przez 3 minuty w bulionie z kostki, odcedzam. Na patelni podsmażam na oliwie krojoną cebulę i rozgnieciony czosnek, dodaję startą marchewkę, oregano i tymianek. Po 5 minutach dorzucam ugotowaną soję, podsmażam chwilę po czym dodaję pomidory i koncentrat, doprawiam. Duszę przez 15 minut, podaję ze spaghetti pełnoziarnistym.

Miso z makaronem udon i shiitake oraz smażone tofu z sosem kabayaki

Opierając się na domowej biblioteczce książek o kuchni japońskiej mogę powiedzieć, że te dania są całkiem wiernymi odwzorowaniami oryginałów. Choć Japończycy dorzuciliby do zupy trochę smażonej wołowiny, a sos kabayaki używany jest głównie do węgorza to przyrzekam, że w ostatecznym rozrachunku nie będziecie zawiedzeni.

MISO

Składniki:


15 strączków groszku cukrowego lub soi
1 marchewka
5 liści kapusty pekińskiej
4 suszone grzyby shiitake
100g makaronu udon
3 łyżki pasty miso
1 wegańska kostka rosołowa
1 dymka
sos sojowy


Przygotowanie:


Namaczam shiitake w gorącej wodzie na pół godziny. Gotuję udon zgodnie z instrukcją na opakowaniu, zwykle przez około 20 minut. Odcedzam makaron i przelewam zimną wodą. Rozpuszczam bulion w 2 litrach wody, wrzucam marchewkę pokrojoną w talarki, kapustę pokrojoną w paski, groszek cukrowy i grzyby przekrojone na pół. Dolewam 3 łyżki sosu sojowego i gotuję przez 10 minut. Następnie odcedzam wszystkie warzywa, do czystego bulionu dodaję pastę miso i dokładnie mieszam. W miskach układam porcje makaronu i warzyw, zalewam gorącą zupą, dekoruję posiekaną dymką. Zupę należy pić z miski uniesionej do ust, stałe składniki jeść pałeczkami.

TOFU

Składniki:


kostka jedwabistego twardego tofu pokrojona na 6 plastrów (najlepiej będzie jeśli szarpniecie się na oryginalne japońskie, tofu polsoi to nie jest dokładnie to, o co tutaj chodzi)
mąka ziemniaczana
olej słonecznikowy i sezamowy

4 łyżki cukru
4 łyżki bulionu warzywno-grzybowego z poprzedniego przepisu lub wody
pół szklanki sosu sojowego


Przygotowanie:


Przygotowuję sos. Na rozgrzaną teflonową patelnię wsypuję cukier. Do rozgrzanego cukru dolewam bulion lub wodę i mieszam. Zdejmuję patelnię z ognia i do powstałego syropu dolewam wolno sos sojowy intensywnie mieszając. Ponownie podgrzewam, aż sos zgęstnieje.

Każdy z plastrów tofu odciskam z wody na ręczniku papierowym (należy uważać, japońskie tofu jest bardzo delikatne i łatwo się kruszy). Obtaczam tofu w mące ziemniaczanej i smażę na rozgrzanej mieszance olejów do uzyskania złotego koloru. Podaję natychmiast z sosem do maczania w osobnym naczyniu .